آسانسور کارگاهی چیست و چه فرقی با آسانسور معمولی دارد؟
امروزه محیط های کارگاهی و کارخانه ای به سبب افزایش حجم کاری، وسعت زیادی پیدا کرده اند و در نتیجه این موجب شده تا گاه لازم باشد افراد، تکنسین ها و تجهیزات و مصالح برای کار در ارتفاع و یا هم سطح سازی با یک مکان به نقاط بالاتری فرستاده شوند. آسانسور کارگاهی و یا بالابر ها تجهیزاتی هستند که این امر را برای ما میسر ساخته و در حال حاضر در کارگاه ها، ساختمان های در حال ساخت، سد ها، پالایشگاه ها، پتروشیمی ها و سکوهای نفتی مورد استفاده قرار می گیرند. آسانسور کارگاهی که برای حمل بار و حمل افراد مورد استفاده قرار می گیرند فرآیند ساخت و ساز را سرعت می بخشند. مکانیزم حرکت این بالابرها با بالاکشنده ها، جرثقیل ها و لیفتراک ها متفاوت است و تقریبا عملکردی شبیه به آسانسور است که محیط های آپارتمانی دیده ایم اما ظرفیت، ایمنی و ظاهر متفاوتی دارد.
آسانسور کارگاهی معمولا از نیروی محرکه یک موتور الکتریکی برای حرکت عمودی استفاده می کند. کارایی آسانسور ها در طول ساخت و ساز تأثیر مستقیمی برای روی زمان‌بندی ساخت دارد. به این منظور برای ساخت سازه‌های مرتفع از آسانسور های کارگاهی استفاده می‌شود. این‌گونه از آسانسور ها با نیروی محرکه‌ی خود حرکت می‌کنند و نیازی به تجهیزاتی جدا از خود ندارند. این نیروی محرکه معمولاً از نیروی الکتریکی و یا سوخت تولید می‌شود. آسانسور های کارگاهی در هر وضعیت آب و هوایی می‌توانند به بهترین شکل عملکرد خود را حفظ کنند.
آسانسور کارگاهی سرعت بیشتر و امنیت بالاتری را برای جا به جایی افراد و مصالح در طول ساخت و ساز ارائه می‌دهند و در نتیجه باعث بهبود بهره‌وری کار و کاهش هزینه ها می‌شوند. در حقیقت کاربرد آسانسور کارگاهی موضوعی جدید نیست. آن ها در طول دو دهه‌ی گذشته در پروژه‌های بسیاری در سراسر دنیا استفاده شده‌اند. موضوع جدید درباره‌ی آنها افزایش سطح پیچیدگی و توانایی گسترش آن ها در نمونه های جدید است و به شکل وسیعی میزان درک و پذیرش آنها را میان سازندگان بهبود داده است که در نتیجه کاربرد آسانسور کارگاهی افزایش یافته است. در حقیقت مهم‌ترین موضوعی که آن ها را از گذشته متمایز ساخته و باعث افزایش سطح کاربرد آسانسور کارگاهی شده است صنعتی‌سازی، مستندسازی و اثبات آن در این زمان بوده است. جزای مهم در ایمنی آسانسورهای کارگاهی آسانسور های کارگاهی به دلیل استفاده در محیط های شلوغ و با رفت و آمد زیاد و تعداد دفعات استفاده از آنها و همچنین به علت وزن زیاد بارهایی که در آنها قرار می دهند باید دارای ایمنی بسیار بالایی باشند. از این رو در تمام این آسانسور ها تجهیزات ایمنی قرار می دهند.حفاظ اطراف آسانسور: این حفاظ محدوده کابین آسانسور کارگاهی را مشخص می کند و محل قرار گیری اتاقک را نشان می دهد. حفاظ پیرامون آسانسور از ورود افراد و یا تجهیزات به محدوده اتاقک جلوگیری می کندنرده امگا: محل ورود و خروج افراد و بار که دارای یک نرده است و با بالا و پایین کشیده آن مسیر باز و یا بسته می شود.
این نرده از ورود افراد و اشیا در هنگام حرکت آسانسور به داخل اتاقک و مسیر حرکت آن جلوگیری می کند.سوئیچ های ایمنی (لمینت سوئیچ): در ابتدا و انتهای مسیر حرکت آسانسور سوئیچ های ایمنی را قرار می دهند. اما نکته مهم نصب این لمینت سوئیچ ها بر روی درب کابین اسانسور است.
نصب این سوئیچ ها از بروز حوادثی مانند سقوط کابین جلوگیری می کند.محدودکننده های انتهای مسیر: آسانسورها بدون این قطعه ممکن است در هنگام بالا رفتن به هر دلیلی مانند عمل نکردن لمینت سوئیچ ها توقف نکرده و پس از خارج شدن از حفاظ، سقوط کنند.
محدودکننده ها قطعاتی مکانیکی هستند که باعث پایان یافتن حرکت آسانسور شده و از سقوط کابین جلوگیری می کنند.پاراشوت: یک سیستم جلوگیری از سقوط است که پس از نصب آسانسور با حضور مسئول کارگاه و تکنسین های آسانسور تست و چگونگی عملکرد آن آموزش داده می شود.
